بی سازمانی اجتماعی و آسیب‏ های پنهان شهری (مطالعه موردی: محلۀ هرندی)

بی­سازمانی اجتماعی حاکم بر محلۀ هرندی زمینه را برای شکل­گیری انواع آسیب­ها و مسائل اجتماعی فراهم کرده است. مطالعۀ حاضر به بررسی بی سازمانی اجتماعی در محلۀ هرندی (دروازه غار) در شهر تهران و یکی از آسیب های اجتماعی پنهان در آن (قماربازی) می پردازد. داده­های این تحقیق از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از تکنیک های مصاحبه و مشاهده گردآوری شده است. حجم نمونه 35 نفر و تعداد این حجم، با رسیدن به اشباع نظری پایان یافت. نتایج نشان می دهد که قماربازان اکثراً مرد هستند و قماربازی در سر چهارراه ها و داخل کوچه­های محله و همچنین در داخل خانه ها به صورت سازمان­یافته انجام می­شود. می توان قماربازان را به چهار دسته، قمارباز محلی (ساکن در محل)، قمارباز گذری، قمارباز بی­خانمان و قمارباز حرفه ای تقسیم­بندی کرد. در نهایت نتایج تحقیق نشان می دهد که قماربازی با انواع آسیب های اجتماعی دیگر مانند اعتیاد، سرقت، اختلافات خانوادگی و... ارتباط دارد. مسئلۀ قمار و قماربازی از جمله آسیب­های اجتماعی است که با ساختار محلۀ بی سازمان محلۀ هرندی در ارتباط است. بنابراین بی سازمانی اجتماعی محله،  زمینه­ساز این آسیب پنهان شهری است.